mejbur

[mejbu:r]

Bialaç, çäresiz, boýun.

∙ Men ýene sag elimi size uzatmaga mejbur. (G. Muhrarow, G. Seýitliýew, Çopanogly)

∙ Me saňa bir syry aýtmaga mejbur bolýan. (A. Durdyýew, Saýlanan eserler)

∙ Artygyň agyr ýagdaýy ony uzak oýlanmaga mejbur etdi. (B. Kerbabaýew, Aýgytly ädim)

∙ Öz gödekligim bilen men seni aýazda durmaga mejbur etdim. (B. Pürliýew, Ilkinji gün)

∙ Bu ýalňyşlaryny bize hormat goýany üçin boýun almaga mejbur bolan ýaly bolup görünýär. («Sowet edebiýaty» žurnaly)